Regie: Kitty Green | 91 minuten | thriller| Acteurs: Julia Garner, Jessica Henwick, Herbert Nordrum, Ursula Yovich, Alex Malone, Kate Cheel, Hugo Weaving, James Frecheville, Nic Darrigo, Adam Morgan, Adam MacNeill, Ben Eggleton
Eenieder heeft zo zijn beelden bij de klassering als ‘psychologische thriller’ van een productie, maar films met deze kwalificatie hebben één ding gemeen. De essentie van de film zit in wat er kán gebeuren, dat de dreiging en het gevaar zich kúnnen realiseren en dat uit de donkere wolken die zich boven de film samenpakken een vreselijk onweer kán komen. Zo ook in ‘The Royal Hotel’. De film krijgt een extra dimensie als men bedenkt dat de plot gebaseerd is op de documentaire ‘Hotel Coolgardie’ (2016) waarin jonge vrouwen worden blootgesteld aan machogedrag, ongeremd seksisme met de daaruit voortvloeiende gevaarlijke situaties.
De film draait om twee aantrekkelijke jonge vrouwen van Canadese nationaliteit die reizen en werken combineren. In Sydney komt de bodem van de schatkist in zicht. De twee nemen werk aan in de Australische outback, in een gebied met veel (erts-)mijnen. Ze gaan werken in ‘The Royal Hotel’ wat in essentie een pub is waar de mijnwerkers het stof van zich af komen drinken. Dit betekent dat ze misschien nog wel wat mannelijke aandacht moeten dulden, zo wordt hen medegedeeld bij het uitzendbureau. De een, Hanna (Julia Garner, onder andere bekend van ‘The Assistant’ en een prachtige rol in de Emmy-winnende Netflixserie “Ozark”), is wat meer behoudend. De ander, Liv (Jessica Henwick, “Game of Thrones”, ‘Star Wars: Episode VII – The Force Awakens’) is wat lichtzinniger, en is altijd klaar voor het avontuur.
De Australische outback wordt wel vaker gekozen als locatie voor films die bij uitstek een dystopisch karakter hebben. Denk ‘Mad Max’, maar dat geldt ook voor ‘The Royal Hotel’. De desolate omgeving waarin zich ‘The Royal Hotel’ bevindt reflecteert het desolate bestaan van de mijnwerkers in het gebied. Het zijn rauwe mannen die elke avond teveel drinken en die moeten werken in mensonterende omstandigheden die ze graag aan de bar willen vergeten. Ze worden daar bediend door Hanna en Liv die een zekere bescherming genieten van de pub-eigenaar en zijn vrouw. Maar … ze zijn tevens de twee enige jonge vrouwen in de wijde omgeving. Als de bareigenaar wegvalt en hij met zijn vrouw naar een ziekenhuis wordt gebracht zijn de twee vrouwen op zichzelf aangewezen.
Ze werken daar onder ruige omstandigheden en het is onvermijdelijk dat zich relaties tussen hen en de mannen ontwikkelen. Ook relaties die niet gewenst zijn door de vrouwen. Naarmate ‘The Royal Hotel’ vordert worden de mannen vrijpostiger en wordt de druk groter en zit je als kijker op het puntje van je stoel. Er kán van alles gebeuren, ook zeer onprettige gebeurtenissen, maar gebeuren ze ook? Het is de suggestie van (seksueel) geweld die de kijker angst inboezemt. Dit wordt bevorderd niet in het minst doordat de lichtzinnige Liv zich min of meer onbekommerd en naïef in de drank stort en in de grijpgrage mannenhanden. Hanna lijkt veel gevoeliger voor het gevaar dat op de loer ligt en is instinctmatig bang voor de intimiderende mannenogen. Desalniettemin staat zij haar mannetje en slaagt ze erin het hoofd zoveel als mogelijk boven water te houden in de steeds groter worden chaos in de pub.
Regisseur Kitty Green en Julia Garner én cameraman Michael Latham vinden elkaar weer in deze thriller zoals ze elkaar ook vonden in ‘The Assistant’. Green en Latham werkten ook al samen in ‘Ukraine Is Not a Brothel’ (2013) and ‘Casting JonBenet’ (2017). Het is een samenwerking tussen regisseur en cameraman die ook in ‘The Royal Hotel’ zijn vruchten afwerpt. Soms zit de camera dicht op de acteurs in contemplatieve scènes als ook in de zeer drukke scènes in de pub. Daarnaast mooie brede panorama’s met indrukwekkende beelden. De beelden falen op geen enkel moment. Elk shot is raak.
De film is niet zozeer een document met een verrassend plot met de nodige wendingen. Het verrassende is nu juist dat je tot de laatste minuut geboeid blijft kijken. Dat is de verdienste van de Australische Kitty Green en het camerawerk. Het is ook de verdienste van het fantastische acteerwerk van de Amerikaanse Julia Garner en de Engelse Jessica Henwick die beiden hun rol zeer overtuigend neerzetten in de broeierige sfeer van de pub. Voor de liefhebbers van het genre is ‘The Royal Hotel’ absoluut een bioscoopbezoek waard.
Ton IJlstra
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 6 juni 2024
Tags: filmrecensent | Ton IJlstra
